De leeftijdsfase van bouwsteen Aarde is 65+, je kent ze wel, de oma’s en opa’s die hun huis niet willen opfrissen – allemaal teveel gedoe. Het is er ook dikwijls heel ordelijk en netjes, alles op zijn plaats.
Het seizoen herfst staat in verbinding met bouwsteen ‘aarde’. De bomen laten hun bladeren los en trekken hun sappen terug naar de aarde, ook planten en bloemen gaan in een rustfase.
Mensen, kinderen met veel aarde als bouwsteen worden dikwijls geprezen om hun ijver. Ze zijn betrouwbaar, zorgzaam en stabiel.
In de klas werken deze kinderen heel ordelijk, hun kamer is netjes opgeruimd. Ze zijn beleefd en respecteren de regels. Ze houden van zekerheid en structuur. Langs de andere kant zijn ze overbezorgd en neigen ze naar perfectionisme, waardoor ook faalangst niet ver weg is…
Hoe staat een Aardekind in het leven?
Alles in het leven voor het Aardekind heeft te maken met zekerheid. Zonder zekerheid is er angst. Zo is een Aardekind netjes, want netheid geeft overzicht en orde en dus zekerheid. De kans dat je ergens over struikelt is miniem. Zoeken naar bepaalde zaken, angst om het kwijt te zijn is daarmee ook opgelost… Controle uit bezorgdheid – heb je de deur wel gesloten?
Vanuit de drang naar zekerheid en veiligheid neigt het Aardekind naar perfectie – als alles perfect is is het ok. Daardoor is hij ook gevoelig voor kritiek. Want wie kan er nu kritiek geven op iets wat perfect is? (in de ogen van bouwsteen aarde)
Het Aardekind is introvert en spreekt moeilijk over zijn gevoelens. Hij klampt zich dikwijls vast aan een vertrouwenspersoon – dat is zijn zekerheid.
Overzicht van de kwaliteiten.
POSITIEF | NEGATIEF |
Stabiel | Overbezorgd |
Zorgzaam | Perfectionistisch |
Ordelijk | Dwangmatig |
IJverig | Melancholisch |
Betrouwbaar | Koppig |
Positief aardetype.
Aarde is betrouwbaar, denk maar aan het gezegde: met beide voeten op de grond staan. Ze zijn ijverig en doen graag de taakjes die je opdraagt. In de klas hebben ze veel respect voor de regels, zijn ze beleefd en vriendelijk, de leerkrachten zien ze dikwijls als voorbeeldkinderen. Net als de ouders trouwens.
Ze maken vol zorg hun werkjes en zijn ordelijk. Bovendien zijn ze spaarzaam en zuinig. Ze houden van veiligheid, in de groep ben je veilig, als je de regels van de leider volgt. Buiten de groep is er onzekerheid. Het zijn kinderen die zich houden aan een planning en later ‘de lijstjesmakers’ zijn. Dat geeft hen houvast.
Negatief aardetype.
Perfectionisme en faalangst.
Kinderen – en ook volwassenen met veel aarde als bouwsteen neigen naar perfectionisme. Want alleen als iets perfect is, geeft dat zekerheid. Daarom zijn ze ook heel gevoelig voor kritiek – want wie heeft nou kritiek op iets dat perfect is? Vanuit het perfectionisme kan faalangst ontstaan, de koppigheid om iets niet meer te proberen uit schrik dat het niet gaat lukken van de eerste keer.
Dit is een zeer belangrijk punt bij jonge kinderen, als je dit als ouder al vroeg opmerkt kan je er vroeg genoeg aan werken, je kind leren om de lat lager te leggen. Op latere leeftijd hebben mensen met de combinatie aarde/vuur grote kans op burn-out als ze zich er niet in een vroeger stadium van bewust zijn. Als vuurtype wil je absoluut je doel bereiken, enthousiast ga je aan de slag. Als aardetype wil je het vooral perfect doen, de lat zeer hoog leggen, alles onder controle willen houden…
Door de faalangst kunnen ze ook liever in hun comfortzone blijven zitten en weinig openstaan voor nieuwe ideeën (tegenovergestelde van ‘luchttype’) of om iets nieuws te proberen. Het zijn soms koppige aagjes.
Plichtsgetrouw.
Aardetype is plichtsgetrouw, wat maakt dat ze de samenhorigheid in de groep van primordiaal belang vinden. In een groep heersen er gedragsregels en verplichtingen (denk maar aan de wetten van een land) en deze zullen ze ten allen tijde respecteren. Ze willen immers gerespecteerd worden en ze hebben een sterk eergevoel.
Overbezorgd.
In hun drang naar veiligheid kunnen ze soms heel bezorgd zijn, te bezorgd. Is de deur wel gesloten? Is dat kaarsje uitgeblazen, anders is er een grote kans op brand enz. Ze maken zich dikwijls als zorgen voor zaken die absoluut niet zorgwekkend zijn maar in hun voorstelling wel vb ik drink nu niet, anders moet ik misschien plassen als ik in de klas zit…
Dwangmatig.
Vanuit die overbezorgdheid komt er controle vb checken of de deur daadwerkelijk gesloten is – en nadien nog eens en nog eens… tot het uiteindelijk een dwangmatig controleren of de deur gesloten is. Na verloop van tijd wordt dit een automatisme (zeker bij volwassen mensen).
Het is als ouder belangrijk hier aandachtig voor te zijn. Als je kind reeds op jonge leeftijd ernstige vormen van dwangmatig gedrag vertoont, kan je maar beter psychologische of psychiatrische hulp inroepen.
Hoe ga je hier als ouder nu het beste mee om?
- Leer je kind zelf beslissingen te nemen ipv altijd de regels te volgen. Zo ontwikkelt hij een eigen mening en leert hij nadenken over ‘de dinges des levens’ ipv alles klakkeloos te volgen.
- Trek erop uit met je kind, ga wandelen, breng letterlijk ‘lucht’ in zijn leven, dat gericht is op regels en orde, leer je kind genieten van de speeltuin, een leuke boswandeling en leer vooral relativeren.
- Het aardekind heeft het moeilijk om zich in te leven in de situatie van een andere, het empathisch vermogen. Dit wordt in de huidige maatschappij een zeer belangrijke troef, dus door er als ouder mee aan de slag te gaan, door te reflecteren en gericht vragen te stellen, laat je je kind nadenken over de zaken.