De eerste dagen van het nieuwe schooljaar zitten er weer op. Misschien ben jij ook blij dat het weer weekend is… Draai of keer het hoe je wil, de eerste dagen na een vakantie (of herstart na lockdown) zijn niet van de poes. Er zijn weer veel ‘moetjes’ iets waar kinderen met veel lucht en veel vuur een grondige hekel aan hebben.
Het ochtendritueel zit nog niet goed, is nog niet gekend en het vraagt allemaal veel meer tijd dan voorzien. (meer info kan je lezen in dit blog – met video) Ook het seizoen is op zijn einde, de zomer, die ons letterlijk zoveel vuur en energie geeft, gaat over in de herfst (aarde). De bladeren van de bomen vallen af, de natuur plooit terug op zichtzelf (aarden).
Al die ‘moetjes’, de ochtendstress, ochtendritueel vragen veel van jou en zeker van je kind. Het zijn allemaal (onbewuste) prikkels die we meedragen, een driftbui is nooit ver weg – evenals de korte lontjes.
Tijdens zo’n schooldag krijgt je zoon of dochter een heleboel prikkels te verwerken.
Na schooltijd, als je je kind gaat afhalen, kan je kind op verschillende manieren reageren:
- Je zoon of dochter gaat gezwind mee naar huis
- wil liever nog wat blijven spelen
- begint gelijk honderduit te vertellen over wat ie allemaal heeft meegemaakt – je krijgt er kop nog staart aan –
- krijgt een driftbui…
Verschillende scenario’s zijn mogelijk.
We starten bij het begin – wat maakt een kind allemaal mee – bewust en onbewust – hoe kan hij dat allemaal verwerken en op welke manier kan jij je zoon of dochter ondersteunen, vanuit zijn of haar temperament, de bouwstenen.
1. Hoe beleeft een kind een schooldag?
De speelplaats.
Je zet je kind af op school en hier begint het al. De speelplaats…
Lucht: voor je het weet is ie weg, er valt namelijk van alles te beleven op de speelplaats, avontuur, experimenteren, als ie iets beu is, gaat ie gewoon naar het volgende. Zorgeloos gaat ie van het ene naar het andere, zijn fantasie wordt geprikkeld door alles wat ie ziet.
Vuur: wauw, heel veel prikkels, impulsen, te veel om te weten waar eerst naartoe. Hij kiest impulsief iets uit en gaat gedreven op zijn doel af. ‘Ik wil meespelen’, door zijn soms agressief gedrag en ongeduldigheid blijft hij doordrammen dat ie de baas wil zijn, de leiding wil hebben, want dat zit zo in zijn genen, haantje de voorste. Bij het voetballen kan hij zijn teamleden enthousiast maken, motiveren om er samen voor te gaan.
Aarde: heeft het heel moeilijk. Zo’n speelplaats is voor hem één grote chaos. Zet je eens op het niveau van je kind en zie hoe hij het ziet. Eén wirwar van lopende, schreeuwende kinderen, hier en daar een rustige plaats. Geen structuur of orde, dat het maar snel belt, iedereen in de rij gaat staan. De chaos geeft je kind onzekerheid, net iets wat aarde absoluut niet tegen kan. Kan mogelijks koppig zijn en ‘eisen’ dat je blijft. Jij bent op dat moment zijn veilige haven…
Water: jij bent de vertrouwenspersoon, houvast. Als jij weggaat, valt dat weg. Het duurt een beetje eer ze een andere persoon vertrouwen. Het zijn dikwijls kindjes die aan de vingers hangen van de bewaking – aan elke vinger één of twee. Of ze gaan een kindje troosten dat aan het wenen is, behulpzaam en empathisch als ze zijn.
In de klas.
In de klas is het luisteren, naar verhalen (leve de fantasie – lucht – en het inlevingsvermogen – water) en naar hetgeen de juf vraagt, de opdrachtjes – iets knutselen, spelen met de poppen of de knikkerbaan…
Aarde vindt dit geweldig: orde, structuur – zo’n dag verloopt uiterst gestructureerd – en plichtsgetrouw doet hij ijverig, vol orde en zorg wat de juf vraagt. Opletten voor het perfectionisme van je kind, als het niet loopt zoals het gaat en het koppig blijft vasthangen aan een bepaalde methode vb.
Vuur: is geprikkeld door alles wat hij ziet en wil impulsief ergens aan beginnen waardoor ie al begonnen is voor de juf de hele uitleg heeft gedaan. Enthousiast en gedreven begint hij aan de opdracht, andere kindjes aansporen, als het niet snel genoeg gaat, kan hij agressief uit de hoek komen. (vb wachten op de schaar, de juf…)
Lucht: zijn kindjes die moeilijk kunnen stilzitten als de juf iets vertelt – ze hebben ‘geen zittend gat’ – zoals ze zeggen. Aandacht houden is best een dingetje, voor je het weet zijn ze met totaal iets anders bezig of voeren ze de opdracht naar eigen goeddunken uit. Omdat ze dat creatiever vinden of omdat ze niet meer weten wat ze nog moesten doen…
Water: voert de opdrachten uit in een traag tempo. Kunnen moeilijk kiezen tussen elke kleurtjes ze gaan kiezen om een tekening in te kleuren, vragen raad aan anderen waardoor het nog langer duurt. Kunnen tijdens het voorlezen van een verhaal wegdromen bij hetgeen de juf of meester vertelt. Willen andere kindjes helpen waardoor hun eigen werkje nog meer achterop geraakt…
Je ziet het, enorm veel prikkels. Je kind heeft nog niet geleerd hoe hij dat allemaal kan verwerken, op één of andere manier moet het eruit. Liefst op een veilige plaats, een plaats waar het ok is om ‘je te laten gaan’, waar je weet dat je liefdevol wordt opgevangen en ondersteund, waar je mag zijn wie je bent.
Kinderen reageren dat op verschillende manieren af. Zo kan je kind een driftbui krijgen, vertellen, vertellen, vertellen waar je kop nog staart aan krijgt. Anderen (zoals water en aarde) zijn eerder introvert en zijn niet direct geneigd om iets te vertellen. Sommige kinderen hebben eerst wat tijd nodig om het zelf ‘intern te organiseren’ zoals ik het noem, en komen pas later op gang om te vertellen.
2. Hoe kan je je kind nu opvangen?
Wat heb jij zelf nodig?
Hoe ben jij zelf, na een drukke werkdag? Heb jij nood om te vertellen, zodat het uit ‘je lijf’ is of heb je liever eerst tijd nog om het nog eens te overlopen in je hoofd?
Wat heb jij nodig na een drukke werkdag (buiten rust en een moment voor jezelf)?
Waarschijnlijk even de tijd om ‘te landen’, te schakelen, tot jezelf te komen. Net zo voor je kind.
Ontprikkelen is eigenlijk jouw systeem ‘ontladen’. Als grote mensenmens hebben wij een aantal technieken geleerd om daarmee om te gaan, weten we bijna instinctief waar we nood aan hebben: een gesprek met een goede vriend of vriendin, een bad nemen, een goed glas wijn of lekker biertje, Netflixen, gaan sporten, een boek lezen …
Kijk eens op welke manier jouw kind het best even de overgang kan maken, te ontprikkelen.
Hoe kan je je kind nu opvangen?
- Neem iets te eten en te drinken mee. Dikwijls heeft je kind honger, hij kan het nog niet altijd vertellen, dus uit hij dit via gedrag. (driftbui)
- Laat je kind even tot zichzelf komen, schakelen. Ik vraag meestal ‘was het een leuke dag? Of ‘heb je leuk gespeeld?’.
De valkuil voor jou als ouder is dikwijls dat je je kind overlaadt met algemene vragen: wat heb je gedaan vandaag? Hoe was het in de klas? …
Dat is normaal, want jij wil natuurlijk dolgraag weten wat je kind allemaal gedaan heeft op school, wat ie bijgeleerd heeft, wat ie nu weer allemaal kan… - Schermtijd: TV, tablet – sommige kinderen hebben het even nodig om tot hunzelf te komen. Door hun letterlijk te focussen op 1 ding (vuur) heeft de rest dat in het hoofdje heeft de kans om ergens een plaatsje te krijgen of even op ‘non-actief’ te staan.
- Gaan wandelen, naar speeltuin, trampoline zijn manieren om te aarden, de prikkels los te laten.
- Al rustige kinderen lezen misschien graag een boekje om tot hunzelf te komen. Vb een boekje over een thema waar ze mee bezig zijn op school.
- In een dekentje wikkelen – dit maakt dat je kind terug tot zichzelf komt. Het deken zit rond het lichaam van je kind, je kind voelt dit en brengt zijn gedachten van zijn hoofd terug in zijn lijf, een soort van aarden dus.
Nu heb je als ouder een idee hoe jouw kind kan reageren op de verschillende prikkels die hij gedurende de dag meemaakt.
Dit is maar een voorbeeld, een mogelijk scenario.
Probeer de verschillende manieren van ontladen, ontprikkelen zeker eens uit, kijk wat het beste past voor jou en wat er binnen jouw mogelijkheden ligt.
Veel succes!
Heb jij mijn nieuwe ebook al?
Daarin vertel ik jou over de verschillende bouwstenen vuur – aarde – lucht en water.
De combinatie van deze 4 bouwstenen vormt de basis voor de blauwdruk van je kind.
Zo heb jij als ouder concrete handvatten om je kind te ondersteunen in de opvoeding.
Zodat ie staat als een huis als ie groot is, om het leven te leiden en zijn dromen na te jagen!
Klik op de afbeelding hieronder en je kan meteen je gratis exemplaar aanvragen!
Hello there! This is my first visit to your blog!
We are a group of volunteers and starting a new project in a
community in the same niche. Your blog provided
us valuable information to work on. You have done a outstanding job!