‘Het begint al bij het begin. Ze wil niet stoppen met spelen of tv kijken. Een heel gedoe. Dan de pyjama aan, waarbij ik de hele tijd achter haar aan ren. Zij vindt dat leuk natuurlijk, en hoe bozer ik word, hoe meer zij lacht. Tanden poetsen duurt uuuuren, net of ze het erom doet.
Plasje doen, en verhaaltje lezen. Dan wil ze nog een verhaaltje en daarna nog een. Ligt ze net in bed, komt ze er alweer uit om nog eens te drinken.
Als ik zeg dat het nu genoeg is, wordt ze boos en krijst het hele huis bijeen. Dan geef ik toe want ik wil niet dat ze nog meer overstuur raakt.
Wat gaat dat zijn als er binnenkort een tweede is? Ik durf er nauwelijks aan denken… Kan jij mij helpen?’