Home - Opvoeden in verbinding

Vanaf nu is het gedaan met het gokken en proberen welk opvoedadvies werkt en niet!

Het gedrag van je kind begrijpen hoeft geen dagelijkse worsteling meer te zijn als de handleiding van je kind hebt!

Je begrijpt het gedrag van je kind.
Je weet waarom die driftbui er is.
Je weet waarom ie ‘s avonds moeilijk kan slapen.
Je weet wat je kind nodig heeft.
Je weet hoe je je kind kan helpen.

Zo heb jij als ouder eindelijk die concrete handgrepen die WEL werken voor jouw kind zodat:

Er rust is in het gezin.
Jij zelfvertrouwen hebt in de opvoeding.
Jij kan genieten van welverdiende me-time.

Ik help ouders het gedrag van hun kind te begrijpen zodat je weet waarom je kind een driftbui krijgt, 'lastig' is of blijft doordrammen. Dit doe ik door de handleiding te maken van je kind. Met die handleiding weet je wie je kind is en wat je kind nodig heeft om rustig te blijven zodat jij weer die fijne mama kan zijn van het gelukkigste gezin!

Ben je er klaar voor om de geweldige mama te zijn die je altijd al had willen zijn?

’s Morgens lig je nog even in bed voor je opstaat. Het is je enige moment rust van de dag. Je vraagt je af hoe lang het vandaag gaat duren voor je kind weer een driftbui krijgt. De peuterpuberteit is heftig maar zo erg, dat had je nooit gedacht. Dreigen, straffen, belonen, omkopen,… wat je ook probeert, het haalt niets uit, sterker nog, je kind gaat nog lastiger zijn. ’s Avonds ben je helemaal uitgeput en heb je zelfs niet de energie meer om iets leuks te doen voor jezelf. Je vraagt je af wat je verkeerd doet en waarom het bij andere ouders wel lukt. Je had je het ouderschap helemaal anders voorgesteld.

Herken je dit?

Je wil de beste moeder zijn van het leukste gezin. Echter, de realiteit is helemaal anders. Het lastige gedrag van je kind, de driftbuien en het doordrammen zorgen ervoor dat jij je continu afvraagt of je wel een goede mama bent. Het maakt je onzeker en je vraagt je af wat je fout doet.
Bij je (schoon)ouders of in de opvang is je kind braaf, luistert het flink en doet zonder moeite wat van hem verwacht wordt. Geen driftbuien, geen lastig gedrag… Van het moment dat jij er bent om je kind af te halen, begint je kind te zeuren en hangerig te zijn. Tuurlijk krijg je de opmerking van je (schoon)ouders dat ze het niet snappen waarom je kind nu zo lastig doet, net nu het heel de dag zo flink is geweest. Deze opmerking gaat recht naar je hart en je twijfelt aan jezelf als ouder. Wat doe je fout?
Bij je partner luistert je kind wel en doet meteen wat gevraagd wordt. Geen driftbui, geen gezeur. Zelfs gaan slapen gaat vanzelf. Geen onverklaarbare ‘pijntjes’ die eerst opgelost moeten worden, de knuffel die opeens verdwenen is of spoken onder het bed… om nog maar te zwijgen over de eis van jouw fysieke aanwezigheid tot je kind in slaap valt… Je partner vraagt zich dan natuurlijk af waar jij nu zo’n probleem van maakt en stelt jou de vraag of jij niet overdrijft. Ligt het dan toch aan jou dat je kind zich zo gedraagt?
‘Bij mij zou het vroeger niet waar geweest zijn’, ‘als je kind nu al zo tegen je doet, wat gaat dat dan later zijn als het groter is? Dan heb je helemaal niets meer te zeggen’, ‘een kind moet luisteren naar zijn ouders en als het niet op de zachte manier kan, dan maar op de harde manier’. Het zijn opmerkingen die je vaak krijgt als je kind doordramt of een driftbui krijgt in de winkel, aan de schoolpoort of de speeltuin. Ze komen van omstaanders, soms van je (schoonouders) en ze kwetsen jou enorm want je doet hard je best om een goede mama te zijn. Zou je dan toch wat harder moeten zijn tegen je kind?
In de opvang gaat alles vanzelf: potjestraining verloopt prima, je kind speelt flink met de andere kinderen en helpt ze zelf waar nodig, geen ruzie, eet flink zijn bord leeg kortom, geen slecht woord. Echter, wat moeiteloos verloopt in de opvang verloopt stroef en met veel gedoe bij je thuis. Je kind wil niet op het potje, wil alleen jou om mee te spelen en zijn bord lijkt op een visvijver, waar je kind alleen die zaken uithaalt wat het wil eten. De rest krijgt een onverbiddelijke ‘neen’. Straffen, belonen, dreigen,… wat je ook probeert, het haalt allemaal niets uit. Het frustreert jou enorm, je bent doodmoe van de dagelijkse strijd en vooral het maakt jou moedeloos.

Hoe moet dat nu verder? Hoe lang hou jij dit als mama nog vol? Mentaal door jouw continue twijfels over jezelf als mama? Fysiek omdat jouw kind je steeds opeist? Emotioneel, want zo’n driftbui kan laat sowieso zijn sporen na…

Als je niets onderneemt word je ofwel een marionet van je kind met alle gevolgen van dien, ofwel toch met harde hand opvoeden waardoor je het respect en het vertrouwen van je kind verliest?

Wil je het echt anders? Wat ga je doen om het tij te keren? Meer van hetzelfde of ben je toe aan echte verandering?

‘Ik heb 2 zonen. Wat voor de ene zoon werkt, werkt niet voor de andere en vice versa. Er was steeds ruzie in ons gezin en dat frustreerde mij enorm. Ik raakte uitgeput en wist niet goed meer wat ik kon doen om de driftbuien te verminderen. Kathleen maakte de handleiding van mijn kinderen. Daarbij gaf ze mij ook adviezen hoe ik die handleidingen op elkaar kon afstemmen. Ik geloofde er eerst niet in, was een beetje sceptisch. Tijdens ons online gesprek kreeg ik waardevolle inzichten in wie mijn zonen zijn en wat mijn zonen nodig hebben. Nu ben ik blij dat ik de handleiding heb, ze zijn echt een houvast in de opvoeding.’

Annelies DG

‘lk zou je graag willen bedanken voor je interventie. Als alleenstaande mama is het niet eenvoudig om een zeer energieke 4-jarige kleuter met een sterke wil op te voeden. lk vind het belangrijk dat mijn dochter zich ontplooit tot een mondige en zelfstandige dame. De keerzijde hiervan is dat mijn dochter eigenzinnig en tegendraads kan zijn, wat zich vaak uit in koppig gedrag en diva-crisissen. Belonen en straffen werken niet bij haar. lk zat dus met mijn handen in het haar en ik voelde mij als ouder dan ook enorm tekortschieten.

Bij jou vond ik eindelijk een klankbord! Iemand die zonder een oordeel te vellen, luistert naar mijn behoeften en twijfels. Iemand die in alle openheid kijkt naar mijn dochter. Met een scherp oog observeerde je de interacties tussen mijn dochter en mij. Je vond pijnpunten en met concrete tips konden wij (zowel ik als mijn dochter) aan het werk gaan. lk heb geleerd om écht te verbinden met mijn dochter en de tijd te nemen om te luisteren. We zoeken nu samen naar een oplossing voor problemen (te veel snoepen, te veel TV willen kijken, niet naar bed willen….). En wat is het een plezier om de creatieve en probleemoplossende kant van mijn dochter te ontdekken!

Bedankt Kathleen, om ons te ondersteunen en de rust in ons mini-gezinnetje terug te laten keren!’